Elk jaar proberen honderden en misschien wel duizenden auteurs een uitgever te vinden voor hun manuscript. Dat is geen gemakkelijke opgave. Bovendien moet je oppassen voor uitgevers die in wannabe auteurs slechts een leuk verdienmodel zien. Daarom tips en waarschuwingen voor een goede aanpak die je kansen vergroot.
Irene Wing Easton, auteur van ‘Moe is Moe maar voldaan’, bezig met een roman, en columnist voor VluchtelingenWerk, vertelt over haar ervaringen met een boek in eigen beheer. Ze geeft tips (do’s & don’ts) en hoopt dat jij zo makkelijker jouw keuze kunt maken.
[Lees verder]Pratende pony’s, boze kabouters en onhandige rovers, zodra het kinderbedtijd is duiken vele moeders en vaders in de fantasiewereld van hun kroost. Fascinerend hoe onze kids kunnen opgaan in een op het eerste oog zo’n simpel verhaaltje. Wat maakt het zo nu boeiend? Het plot, de plaatjes, de manier waarop je het voorleest? Wie heeft er nooit gedacht: ‘makkie, met een beetje fantasie schrijf ik zo een kinderboekje’?
Een boek schrijven en dan liefst een bestseller, dat wil heel schrijvend Nederland. Veel wannabe schrijvers storten zich dan direct op het schrijven en lopen tijdens het proces tegen allerlei obstakels aan. Om dat te voorkomen kun je het schrijven van je boek maar beter voorbereiden. [Lees verder]
Je bent vol goede moed begonnen aan een schrijfavontuur en je gaat voortvarend van start. Na verloop van tijd begint het proces echter te haperen. Je neemt je wel steeds voor om verder te schrijven, maar er komt steeds iets tussen. [Lees verder]
Liesbeth Heenk heeft 21 boeken gepubliceerd op Amazon. Haar persoonlijke ervaring als auteur op Amazon gebruikte ze om een gedegen handboek te schrijven waarin ze stap voor stap laat zien hoe je je boek op het Amazon platform te koop aanbiedt. [Lees verder]
Mijn vader stierf toen ik nog heel jong was, acht jaar. Hij was kleermaker. In zijn werkkamer stonden grote rollen stof, voering en papier, een grote tafel en een ladekast vol knopen, ritsen en klosjes naaigaren. Zijn werk fascineerde me enorm, maar het atelier was verboden terrein voor ons. Alleen als mijn moeder me vroeg hem te gaan halen voor het eten of de koffie, mocht ik even naar binnen. [Lees verder]
Deze vergelijking kwam ik tegen in het boek Dodenduik van John Saul: “Katherine luisterde naar hem en klampte zich aan zijn woorden vast zoals ze zich aan Rob zelf vastklampte.” Saul is vooral een spanningsschrijver en zijn boeken verkopen goed.
