Jurgen ten Brummeler en zijn vriendin Anke Dijkstra maakten een wereldreis van 15.000 km op de fiets. Eerst trokken ze 10 maanden door Zuid-Amerika waarna ze nog 5 maanden in Azië verbleven. Het stel uit Haarlem nam ontslag en verruilde voor 15 maanden hun huis voor tent en guesthouse.
Wereldreis voorbereiden
Hoe kwamen jullie op het idee voor een reis op de fiets?
‘Deze droom hadden we al langer. Bij veel mensen blijft het bij een idee. Wij hadden nog geen kinderen, dus hét moment om te gaan! Daarbij komt dat het internationale er bij ons alle twee al goed in zat (we hebben in het buitenland gewoond). Een trip op de fiets, die we maakten van Amsterdam naar Barcelona, gaf ons de doorslag. Die vrijheid, dat fietsen…we waren er klaar voor. Reacties op ons plan varieerden van “Ik wou dat ik het durfde” tot “Zouden jullie dit nou wel doen? Straks kom je niet meer aan de bak als je terugkomt”. Dit sterkte mij eigenlijk alleen maar. Doorslaggevend voor het plan was onze ontdekkingslust!’
Hoe hebben jullie je voorbereid?
‘Op internet vind je eigenlijk alle informatie. Verder zijn we zijn bij twee fietsspeciaalzaken in Amsterdam geweest, waar we erg goed advies kregen. Bijna al onze materialen hebben we er vandaan (reserve onderdelen, fietstassen, fietspomp, kompas, bidonhouders, kaarten, etc.). Ook zijn we twee keer naar de Fiets en Wandelbeurs in Amsterdam geweest. Fysiek hebben we ons eigenlijk niet echt voorbereid. We zijn allebei redelijk sportief, ik had wat gebasketbald en Anke deed aan spinning. Voor de reis hadden we gespaard zodat wij onderweg niet hoefden te werken’.
Waar liepen jullie tegenaan?
‘Bij het afsluiten van een reisziektekostenverzekering moet je goed opletten. Voor je het weet ben je dubbel verzekerd: op reis en in Nederland. Uiteindelijk kwam het goed maar het had wat voeten in de aarde. Iets anders was ons huis dat we via een bemiddelingsbureau wilden verhuren. Achteraf bleek dit niet altijd even goed te verlopen. Je geeft de verhuur uit handen en je denkt dat alles geregeld is. Toch heeft ons huis gedurende de trip een paar keer onvoorzien leeggestaan. Dan wilde de huurder er ineens eerder uit dan was afgesproken. Je doet er niets aan maar je hebt hierdoor wel wat vaker ongewild contact met Nederland.’
Fietsen door Zuid-Amerika
En toen begon jullie reis…
‘Brazilië was het startpunt voor ons eerste deel van de trip. We hadden een route uitgestippeld die ons van de monding van het Amazonegebied, deels ook per boot zou voeren naar Iquitos in Peru. Vanaf Belem staken we met de boot de Amazone over. Hier zou onze fietstocht beginnen. In Macapa, waar wij van de boot kwamen, vroegen wij enthousiast naar de weg die ons langs de Amazone zou leiden.”De weg langs de Amazone”? We werden vreemd aangekeken. “Die is er niet”. Meerdere mensen gevraagd maar niemand wist waar we het over hadden. Achteraf bleek dat er wel een weg is maar NIET begaanbaar in het regenseizoen. Nu snapten wij pas waarom zo weinig mensen langs de Amazone gaan fietsen! We waren dus aangewezen op modderpaadjes en mulle zandwegen. Met de Braziliaanse hitte en vochtigheid moet je het fietstempo rustig opbouwen, in het begin fietsten we zo’n 60 km per dag, dat we langzaam opvoerden tot een hoogtepunt van 190 km per dag (in Thailand op een mooie asfaltweg). Na deze eerste kennismaking met het Zuid-Amerikaanse content vervolgden wij de reis via de uitlopers van de Andes naar Quito, dat precies op de evenaar ligt, in Ecuador. Ons plan was om vanaf hier helemaal af te zakken naar het zuidelijkste puntje ter wereld: Ushaia in Argentinië.’
Hoe beviel het fietsen?
‘Anke en ik hadden allebei een spiksplinternieuwe fiets gekocht. Over het algemeen ging alles prima. Behalve de nodige keren banden plakken, eigenlijk geen problemen gehad. Grappige bijkomstigheid is dat ik de eerste 6000 km geen één keer een lekke band had!’
Hoe verliep het contact met de Zuid-Amerikanen?
‘De Zuid-Amerikanen zijn ontzettend gastvrij. Je wordt overal bij mensen thuis uitgenodigd, je tent hoef je echt niet vaak op te zetten. Dat we allebei Spaans spraken maakte het wel een stuk leuker. In kleine dorpjes werden we bewonderd als een bezienswaardigheid. Kwamen we in een gebied waar nooit toeristen zijn, dan liep het halve dorp uit. Ik stond een keer in een winkeltje. Het volgende moment rent het zoontje van de winkeleigenaar de plaatselijke kerk binnen en verkondigt :”Turista’s, Turista’s”. Voor je het weet sta je dan met 200 nieuwsgierige dorpelingen om je heen’.
Welk deel van Zuid-Amerika is je het meest bijgebleven?
‘Grote delen van de kust waarlangs wij fietsten, die volledig uit woestijn bestaan. De ruimte en vrijheid die je dan ervaart is fantastisch. In je slaapzakje onder de blote hemel naar de sterren kijken is wel heel gaaf! Ook de fietsroute naar Huaraz, een bekende bergsportplaats in Peru, heeft veel indruk gemaakt. Dit plaatsje ligt op 3500 meter boven zeeniveau. Het duurt even voordat je naar boven bent gefietst (4 dagen om precies te zijn, en in 3 uur sta je weer beneden bij de zee!), maar het uitzicht dat je dan hebt… op die prachtige vallei beneden… is het ploeteren meer dan waard’.
Fietsen door Azië
Hoe anders was het reizen in Azië?
‘Na een kleine tussenstop in Amsterdam, en zonder tent 10 kilo lichter, (in Azië vind je overal guesthouses) kwamen we aan in Singapore. Ons doel was een trip te maken vanaf Singapore via Maleisië, Thailand, Cambodja, Laos en Vietnam, met als eindbestemming China. In Azië is reizen heel anders dan in Zuid-Amerika, wij vonden het minder spannend. Iedereen spreekt Engels en men is veel meer op toeristen ingesteld. Je bent hier op veel minder plekken een bezienswaardigheid. Maleisië vonden wij prachtig, maar onze benen waren inmiddels zo getraind dat we eigenlijk binnen 4-5 dagen al halverwege waren! Om niet binnen 1 week door heel Maleisië te zijn gefietst hebben wij onze fietstocht via het bergachtige binnenland voortgezet.
Via de Thaise oostkust reden we verder naar Bangkok. Dit is meteen de drukste en meest chaotische stad die we hebben bezocht. Overal zie je fietsen, scooters, taxi’s, tuk-tuks, alles en iedereen gaat kris-kras door elkaar heen. Typisch Thais is het fenomeen ‘ladyboy’. De barman van ons guesthouse was een echte ladyboy! Diadeem in, roze nagels, maar daarbij wel gewone mannenkleren. En ook de nodige baardharen ontbraken niet!’
Problemen onderweg
Hebben jullie wel eens gebruik moeten maken van medische zorg?
‘In Cambodja is Anke van haar fiets gereden door een jongen op een scooter. Ze was versuft en ze had een hoofdwond, ik schrok er heel erg van. Binnen de kortste keren stond er 50 man om ons heen en werd Anke naar een ziekenhuis in de buurt gebracht. De mensen in Cambodja en ook in dit ziekenhuis waren ontzettend vriendelijk. Het gaat er natuurlijk wel allemaal wat primitiever aan toe daar. Voor het maken van een röntgenfoto werd Anke in een rolstoel gezet, het ziekenhuis uitgereden, over de markt, waar Anke hier en daar wat eten toegestopt kreeg, naar een achterafgebouwtje. De ziekenhuiskosten konden wij zonder problemen verhalen op de jongen die Anke omver had gereden. Maar na het ongeval mocht Anke 6 weken niet fietsen! Terwijl juist Laos, onze volgende bestemming, zo mooi is om op de fiets te doen. Voor die periode hebben we toen de bus maar gepakt, wat ook prima ging’.
Wat vond je minder geslaagd van Azië?
‘Aan het eind van onze reis zijn we naar China gegaan. Een tip voor mensen die lang in Azië willen rondreizen: Ga als eerste naar China! Het is moeilijk reizen want door de taalbarrière communiceer je niet makkelijk en je leeft vanuit je Lonely Planet. Wij kwamen soms dagenlang niemand tegen die ook maar iets van Engels sprak. Als je China aan het begin van je reis inplant, valt de rest van Azië, waar meer toerisme is, alleen maar mee’.
Thuiskomen na een wereldreis op de fiets
Was het wennen om weer terug te zijn?
‘De eerste drie weken thuis waren heerlijk. Iedereen heeft superveel belangstelling voor je. Maar na een tijdje is dit over. Wat ik erg miste was het kunnen delen van mijn reiservaringen met mensen die hetzelfde hadden gedaan. Laatst heb ik met een jongen gesproken die een soortgelijke trip wil maken. Ik vind dat dan erg leuk. Qua werk waren we er aan toe om weer aan de slag te gaan, allebei kregen wij snel een leuke baan.’
Tips voor wereldreizigers in spé?
‘Heb je ook dit plan? Dan raad ik je aan niet al je bestemmingen te strak te plannen en kies voor de minder bekende gebieden. Kleine dorpjes met weinig toeristen, een eenvoudig hotelletjes, eenzame wegen en wildkamperen dat waren de dingen die ik het leukst vond. Verder zou ik zeggen: boek een vlucht en ga! Als je de juiste werkervaring en -instelling hebt kom je na je reis echt wel weer aan de bak’.
Handige websites
www.vakantiefietser.nl
www.wereldfietser.nl
Proeffietsen?
Liever eerst georganiseerd een fietsreis maken om te zien hoe het bevalt? Baobab en Sawadee organiseren fietsreizen naar verre bestemmingen.
