Als je een kijkje neemt op haar website, kun je maar één conclusie trekken: Karin Luiten lijkt een duizendpoot. Zo schrijft en tekent ze kookboeken, heeft ze een vaste zaterdagse rubriek in Trouw, organiseert ze kookworkshops en houdt ze er een weblog op na.
Tijd om uit te vinden: waar staat Koken met Karin voor?
Een interview van Manon Müller-Jansen, freelance tekstredacteur
Doen wat je het liefste doet
Oorspronkelijk wilde ik vertaalster worden, vertelt Karin, maar toen dat beroep in zicht kwam leek het me opeens saai. Via diverse banen -ik heb onder meer gewerkt bij de opera en als accountmanager voor een sponsored magazine- kwam ik op een punt waarop ik dacht: Ik wil iets totaal anders gaan doen. Maar wat? Een vriend zei tegen me: bedenk simpelweg bij jezelf: ‘wat vind ik het leukst om te doen; wat wil ik nu echt?’, en ga van daaruit verder kijken. Zo kwam ik uit op drie pijlers: koken, schrijven & tekenen. Ik dacht: ik ga gewoon beginnen… en dat heb ik gedaan.
In het diepe…
Ik begon als leek – ik had niets met computers – met het opzetten van een website, verspreidde via die weg recepten die ik zelf de moeite waard vond en maakte er illustraties bij. Tot mijn verbazing kwam daar steeds meer respons op. Mensen reageerden en stelden vragen. Ik merkte hoeveel energie ik ervan kreeg. Opeens zat ik ’s ochtends vroeg al achter mijn PC. Zo is het balletje gaan rollen. Ik merkte dat er potentie in zat. Het was een voordeel dat ik geen grote investeringen hoefde te doen. Met een PC en wat schrijfgerei bij de hand kwam ik een heel eind. Na een aantal maanden heb ik uiteindelijk mijn vaste baan opgezegd om me volledig te gaan storten op wat ik leuk vond: schrijven en tekenen over koken en eten. Toen ben ik ook mijn weblog gestart.
Geen pakjes en zakjes
Mijn kookmotto is al jaren: koken met kleine moeite, groot effect. Ik wil mensen heel graag aan het koken helpen, want ze kunnen vaak zoveel meer dan ze in eerste instantie denken. Ik richt me dan ook op de thuiskok, om die te inspireren iets moois en lekkers op tafel te toveren. Daarbij vind ik het ook belangrijk mensen bewust te maken van hun koop- en verbruiksgedrag. Kijk wat je in huis hebt en maak daar iets mee. Want echt: je kunt van alles iets maken!
Ik vind dat je hoort te koken met zo veel mogelijk verse producten en ingrediënten. Dat bewustzijn wil ik stimuleren. Daar gaat ook mijn inmiddels vierde boek over: Koken met Karin: zónder pakjes en zakjes. Met dat kookboek wil ik een gezond tegengeluid bieden voor kant-en-klaar voedsel uit pakjes, zakjes, blik, enzovoort.
Vanaf dit boek staat mijn foto op de cover en wordt het merk Koken met Karin nog sterker benadrukt.
Koken met Karin
Ik heb altijd gezegd: ik begin een kookimperium. Ik droom ervan dat Koken met Karin een merk wordt, een begrip. (Lachend) Dat ik de Jamie Oliver van Nederland word, zeg maar. Dat merk is er nu, alleen is het nog geen begrip in heel Nederland, dus daar werk ik naartoe door in ontwikkeling te blijven. Ik probeer daarbij graag nieuwe dingen uit. Het schrijven vind ik het leukst. Daar wil ik me de komende tijd dan ook met name op gaan richten.
Dat klinkt alsof je je als een vis in het water voelt… Wat zijn wat jou betreft de voor- en nadelen die kleven aan zelfstandig ondernemerschap?
De grote vrijheid die je hebt als zelfstandige is een groot voordeel. Maar soms is het ook wel eenzaam. Je hebt immers geen collega’s om je heen om mee te overleggen en te sparren. Een hele dag in je eentje achter een PC kan dan behoorlijk stil zijn.
Dat ik in Amsterdam woon en werk zie ik als een absoluut voordeel. Er gebeurt hier veel, ook op culinair gebied.Zo kan ik regelmatig mijn gezicht laten zien bij bijvoorbeeld presentaties. En welk ingrediënt ik ook zoek: ik kan het altijd wel ergens krijgen en kan daardoor ook meer uitproberen en experimenteren.
En de (eventuele) valkuilen?
Je moet veel dingen zelf organiseren en bent daarbij volledig op jezelf aangewezen. Dat is wennen. Daarnaast zitten er – vooral de eerste tijd – pieken en dalen in het werk(aanbod). Bij mij is de zomerperiode bijvoorbeeld een rustige periode ten opzichte van de rest van het jaar. Daar heb ik aan moeten wennen en me erop moeten instellen. Het vertrouwen dat het werk blijft komen moet groeien. Daarnaast genereer je natuurlijk niet direct grote inkomsten. In reactie daarop ging ik in eerste instantie drastisch bezuinigen. Boodschappen doen bij de goedkope supermarkt, bijvoorbeeld. Maar daar werd ik niet gelukkig van en ik kwam er dan ook al snel van terug.
Ook nee leren zeggen is zoiets
Dat was lastig, in het begin. Nu luister ik meer naar mijn gevoel: voegt een opdracht iets toe, sta ik erachter? Als het antwoord daarop nee is laat ik de klus aan me voorbijgaan.
Wat wil jij toekomstig zelfstandig ondernemers meegeven?
Ik wil ze op het hart drukken geen keuze of switch te maken uit ontevredenheid over hun huidige werksituatie: Ga niet uit van het negatieve, maar juist van het positieve: wat wil ik WEL! Neem dat als uitgangspunt om een volgende stap te zetten. Praat of lees erover. Ikzelf heb bij mijn keuze onder andere veel gehad aan de volgende boeken. Daarin vind je allerlei praktische oefeningen die je helpen bij het nadenken over wat je eigenlijk wilt:
Tot slot
Terugkijkend op de afgelopen jaren geniet ik enorm van de vrijheid en ben ik zowel verbaasd als trots dat het gewoon kan: van je hobby je beroep maken! Soms gaat het me lang niet snel genoeg, maar is dat erg? In zes jaar heb ik tenslotte al meer bereikt dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Maar ik blijf hopen dat nog veel meer mensen gaan koken volgens het Koken met Karin-principe: ‘kleine moeite, groot effect’, want heus, iedereen kan het!
Meer weten over Karin en haar werk? Kijk daarvoor op www.kokenmetkarin.nl