Hoe gaat een uitgeverij eigenlijk om met al die ongevraagd toegestuurde manuscripten? Marja Duin werkte jarenlang als acquirerend redacteur voor diverse bekende uitgeverijen. In een persoonlijk blog vertelt ze wat er met die Slush Pile gebeurt…
Over de Slush Pile
Na wekenlang mijn dagen te hebben gevuld met werken aan de nieuwe aanbiedingscatalogus, was ik altijd blij dat ik de stapel Te Lezen, die ik met lede ogen op mijn bureau heb zien groeien, kon gaan aanpakken. Eens even niet achter auteursfoto’s aanjagen, omslagontwerpers briefen, teksten bijschaven of proeven corrigeren, maar aandacht voor het inhoudelijke werk.
De Slush Pile, zoals we het stapeltje ongevraagd aangeboden manuscripten oneerbiedig noemen, kan in enkele weken aardig groot worden. Auteurs weten steeds beter de weg naar de uitgeverij te vinden blijkt wel. Vooral in en na vakantieperioden doet zich een hausse voor in het aanbod.
Bij het openen van iedere grote enveloppe voelde ik toch altijd weer een kleine draaiing in mijn buik bij het openen van zo’n grote enveloppe. Ook al wist ik dondersgoed dat ik het merendeel van de manuscripten binnen tien minuten weer terug in het papier zou laten glijden. Toch kon iedere envelop het meesterwerk bevatten waarop iedere redacteur hoopt.
Relaties
Op het overzicht dat altijd meekomt bij de wekelijkse vangst heeft mijn collega gekrabbeld: ‘Kun je dit als het lukt met voorrang lezen? Is van een vriend van mij.’ Natuurlijk! De uitgeverij is bij uitstek een branche van persoonlijke relaties. Via via komt er veel moois tot stand! Snel scan ik de brief. De auteur heeft ook een samenvatting, beschrijving van hoofdpersoon en thematiek bijgevoegd én een kort CV. Het is in ieder geval iemand die weet dat je de tijd van een redacteur beter niet kunt verdoen. Het pak papier beslaat 300 A-viertjes, dat is wel flink voor een thriller. Maar goed: ‘je moet het aantal pagina’s gebruiken dat je nodig hebt om je verhaal te vertellen,’ zeg ik altijd en de samenvatting is veelbelovend. Na het eerste hoofdstuk besluit ik dat dit manuscript iets meer tijd gaat krijgen. Ik leg het bij mijn tas, daar ga ik vanavond mee verder.
Meer dan therapie
Nu ligt er een witte envelop bovenaan. Deze auteur ken ik zelf. Het verhaal is nogal persoonlijk, ik heb haar al eens gezegd dat het belangrijk is te zorgen dat het voor een grotere doelgroep interessant wordt, dat het schrijven van een boek meer is dan het wegschrijven van persoonlijke sores. Ook deze leg ik bij mijn tas om thuis rustig te kunnen bekijken.
Een gele envelop nu. Korte brief, roman die gaat over opgroeien in een katholiek internaat. Onderwerp is wel hot. Als ik begin te lezen, merk ik dat het verhaal me wel boeit. Maar zouden hiervoor over zeg een jaar nog voldoende kopers te vinden zijn? Dat ligt ook aan de ontwikkeling van de karakters. Ik kom er niet onderuit, ook dit manuscript wil ik nader bekijken. Maar deze gaat toch nog even op de plank, want twee enveloppen is de limit voor vandaag. Vanavond wil ik ook nog even sporten.
Commercieel interessant
De volgende kandidaat heeft een heel dunne envelop gestuurd, een voorstel voor een boek waarschijnlijk. Ja, voor een bundel interviews. Hier hoef ik niet zo lang over na te denken, want daarmee hebben we in de afgelopen jaren niet echt goede zaken gedaan. Deze gaat in het bakje Afwijzen.
Bij het volgende manuscript stuit ik op kromme zinnen in de begeleidende brief. Dat voorspelt over het algemeen weinig goeds voor het verhaal. Ja hoor, al drie taalfouten op bladzijde 1 en aangezien het gaat om een reisverhaal, waarvoor we geen ruimte hebben in onze lijst, leg ik deze envelop op de vorige. ‘Jammer dat deze kandidaat-auteur zich niet iets beter heeft georiënteerd op de uitgeverijbranche,’ bedenk ik terwijl ik de volgende envelop open. Je schrijfwerk komt het best tot zijn recht in een fonds waarbij het aansluit of beter gezegd: waar het iets aan toevoegt. En als je dát nu duidelijk kan maken in je begeleidende brief, dan kun je ook rekenen op grotere interesse bij de lezende redacteur.
Publiciteit
Na een gedichtenbundel, een wat obscuur, ongedocumenteerd boek over een nieuwe alternatieve therapie, vind ik een manuscript over het omgaan met raskatten van een bekende Nederlandse zangeres. Een BN’er is altijd interessant, PR-technisch gezien, maar ze moet natuurlijk wel iets te melden hebben. Als je goed bent in taarten bakken wil dat niet zeggen dat iedereen ook geïnteresseerd is in je ideeën over mode, om maar eens een vergelijking te trekken. Bovendien willen we als uitgeverij ook een zekere kwaliteit leveren, ook wij hebben een imago op te houden. Dat is misschien voor de consument niet altijd duidelijk, maar voor boekhandel, media en (aankomend) auteurs wel. Dus ook deze gaat in het bakje uit.
Structuur, opbouw
Als ik ’s avonds rozig van sport en douche het licht op de kamer van de jongste heb uitgedaan, zak ik op de bank om toch nog even die twee enveloppen te openen. De thriller is goed geschreven, taalkundig gezien, maar blijkt zich na drie hoofdstukken wel bijzonder langzaam te ontwikkelen, bovendien ben ik nu al duizelig van alle personages. Vandaar die 300 bladzijden. ‘Wil je je vriend aanraden een schrijfcoach in de arm te nemen?’ Terwijl ik schrijf zie ik dat mijn hanenpoten wel wat op die van mijn collega lijken. Nog een envelop te gaan. Schrijfstijl is in orde. Na enkele bladzijden zie ik het al. Het heeft minder het karakter van een egodocument dan ik had gevreesd, maar nog te veel om het ook voor een groter publiek interessant te maken. Als ik nog een paar hoofdstukken aan het eind van het manuscript doorneem, valt me op dat het verhaal toch wel heel fragmentarisch is opgebouwd. De rode draad is wel heel erg ondergesneeuwd. Dit manuscript zal ik zelf afwijzen, dat ben ik mijn kennisje wel verschuldigd.
Slush Pile weggewerkt. Opbrengst: nul. O nee, misschien … er is nog een kansje dat het manuscript over het opgroeien in een katholiek internaat iets is! Ik betrap me op een hogere hartslag alleen al bij het idee…
Over Marja Duin
Marja Duin is zelfstandig schrijfadviseur en redacteur, ze adviseert en coacht schrijvers bij het schrijven en biedt bedrijven ondersteuning bij hun redactie- en schrijfwerk. Marja heeft een eigen bureau, Marja Duin Redactiekracht en is daarnaast een van de oprichters van Boezzt, waar ze ondernemers en ZZP’ers begeleidt bij het schrijven van een boek.
